کاردان

کاردان یک پروژهی تصویری است. در جستوجوی انسانهایی که به صورت حرفهای مشغول انجام کاری هستند، زمان و فضایی مشخص برای کار و ذهنی مشغول به آن دارند. هدفِ کاردان اما، نه دانستن دربارهی کارِ این افراد، بلکه پی بردن به نحوهی مدیریت و برنامهریزی توسط آنهاست. کاردان از کاربلدها میپرسد: چگونه کنترلِ زمان را در اختیار میگیرند؟ چگونه از پسِ روزهای شلوغِ کاری برمیآیند؟ و با ددلاینهای (تاریخ تحویلِ کار به مشتری) مختلف چگونه دست و پنجه نرم میکنند؟ دوربینِ کاردان در فضای کاریِ میزبانش حسابی سروگوش آب میدهد و سعی میکند از روشِ مدیریتِ کار توسطِ او سر دربیاورد. این یک همکاری است، برای روایتِ قصهی آدمها. داستانِ هر یک از ما، وقتی به کاری مشغولیم. این یک بهانه است؛ برای آن که دان در کنارِ کاردان باشد.

فلسفه‌ی کاردان
برای کاردان چهار کلمه‌ی کلیدی وجود دارد:
کار، ذهن، زمان، فضا